De harde waarheid: ter verdediging van foto's van pikken
Ik heb op dit moment een verzameling foto's van mijn pik.
Geen polaroids of zo, wat is dit, 1996?
Ik heb een verzameling van de gehate, verguisde, pikfoto's. Je kent ze wel. Grote lul in beeld (geen verklarende tekst, af en toe een handje, niet veel anders. Serieus.
Waarom?
Niemand wil ooit foto's van pikken zien. Toch?
Het lezen van de veelheid aan commentaren op twitter en Facebook en in de blogsfeer toont een verenigd front. Niemand zou deze foto's ooit willen zien. Er is geen reden waarom iemand een foto van alleen maar een lul wil zien, toch? Nooit. Niemand.
Esthetisch gezien is het als een foto van een braadworst. Wie wil er nou een foto van een lullige braadworst. Je wilt een braadworst eten, zeker, vooral als je aan de oever van Lake Michigan bent met een biertje tijdens het mooie Zomerfeest van Milwaukee. Maar je wilt er geen foto van.
Maar je wilt er wel een foto van. Geen foto van een braadworst, een foto van een lul. (Niet per se mijn lul, hoewel veel van jullie dat ook willen.) Ik wil niet dat je je schaamt als je toevallig een foto van een braadworst wilt. Hoe ik dat weet? Omdat ik veel vrouwen en veel mannen ken. Mijn gemeenschap is enorm. Ik weet dat er veel pik foto's zijn verstuurd via 3G en 4G. En ik weet dat veel van hen werden gevraagd.
Is dat waar het om gaat? Het verzoekgedeelte? Hebben jongens zo ongelooflijk veel ongevraagde pik foto's naar mensen gestuurd dat ze iedereen tegen hebben gemaakt voor pikfoto's? Dat is klote. Echt, echt klote.
Ik meen het. Aan iedereen die ooit een ongevraagde pik foto heeft ontvangen, bied ik mijn excuses aan. Dat is klote. Vooral als het van iemand is die zo ongelooflijk dicht of sociaal onhandig is dat ze echt geloven dat dit de manier is om je te benaderen.
Maar namens alle penishebbers die alleen een foto van hun lid sturen als er om gevraagd wordt, en dan bij de gelegenheid erom zouden springen om er een te sturen, vraag ik dat je geen algemene uitspraken doet over #1, de aantrekkelijkheid van penissen, en #2 het feit dat je die nooit, om welke reden dan ook, zou willen zien.
Als iemand die zowel van penissen als van vulva's houdt en die denkt dat menselijke genitaliën verbazingwekkend divers en mooi zijn, waar ik urenlang naar zou kunnen kijken...opgewonden, slap, dingen doen...sorry, ik word afgeleid.
Ik neem een standpunt in.
Mensen willen pikfoto's. Maar alsjeblieft eerst vragen
Laat me volkomen duidelijk zijn. Niemand zou ooit een foto van zijn geslachtsdelen moeten sturen zonder op zijn minst te vragen of de ontvanger ze wil zien. Ik zou geschokt, geschoktzijn om een berichtje op mijn telefoon te krijgen en dan direct daarmee geconfronteerd te worden.
Maar ik ben er van overtuigd dat al het venijn over foto's van lullen, van grote invloed is op het daarom ontbreken van foto's van mannen op swingerssites, maar ook op de angst over de grootte en andere lichaamszaken.
Ja, ik verwijt jou (de metaforische jou) een van de grootste klachten over datingprofielen op swingerssites. Het gebrek aan foto's van mannen. De overweldigende waargenomen haat tegen foto's van onze lullen maakt het veel minder waarschijnlijk dat we er een foto van ons lichaam op zetten.
"Luister Cooper, jij eikel," zeg je, misschien herinner je je wel hoe ik je irriteer, "Ik zeg niet dat penissen niet aantrekkelijk zijn, ik zeg alleen maar dat ik meer op een foto wil zien dan een close-up."
Dat is eerlijk genoeg en ik ben het ermee eens. De meeste foto's zouden meer moeten zijn dan alleen die close-up van een lul die ik zelf in mijn telefoon heb liggen op de tafel naast de iPad. Waar ik deze ongelooflijke aanloopzin typ die ik niet echt wil eindigen, omdat ik nieuwsgierig ben hoe ver ik er mee kan komen. Oh.
Maar even serieus. Het is alleen jij en ik. Pikfoto's kunnen soms best cool zijn, nietwaar? En ik kan daar een algemene stelling van maken (want zo ben ik) omdat ik zou zeggen dat ze 80% (het meest voor degenen die het spel thuis spelen) van de mensen met wie ik ooit gespeeld heb, op een gegeven moment een foto van mijn pik vroegen. Sommige verzoeken kwamen uit het niets, sommige voordat we hebben gespeeld, de meeste vragen kwamen daarna, sommige in een foto-uitwisseling, sommige door een eigen foto in te sturen. Tit voor tat. Quid pro quo.
Vandaar dat ze op mijn telefoon staan. Want als ik binnen ben, zegt Barnes & Noble, dan heb ik iets te sturen.
En terwijl je nooit tot definitieve statistische conclusies moet komen die alleen gebaseerd zijn op persoonlijke observaties... kies ik er toch voor om dat te doen.
Dus, laten we de pikfoto's niet haten. Laten we de ongevraagde pikfoto's haten. Laten we ook het gebrek aak creativiteit niet haten. Wil je iets nieuws, iets anders, iets sexy en leuk zien, doe dan een verzoek. Verzoeken zijn sexy.
Ondertussen blijf ik genieten van de overvloed aan genitaliën die de mensheid te bieden heeft.
Dit artikel is een uittreksel uit mijn boek, My Life on the Swingset: Avonturen in Swinging & Polyamory.