Ik heb veel nagedacht over toestemming, omdat ik (op verschillende twitterfeeds/facebook feeds/blogs) een aantal discussies heb gezien over de vraag waar toestemming werd geschonden door mensen die "beter zouden moeten weten".  Dit deed me nadenken over de gebeurtenissen die ik, en wij als The Swingset, organiseren (namelijk onze Desiretrip). Een van de redenen waarom mensen ons vertellen dat ze zich zo veilig bij ons voelen, is omdat wij als gastheren voortdurend expliciet over de waarde van toestemming praten. Wij modelleren het, we vertellen alle aanwezigen dat dit de manier is waarop de dingen hier gaan. We nemen het zelfs op in een pre-trip boekje voor nieuwkomers op de reis. 

Toestemming op elk niveau

Wat betreft het schenden van toestemming is het heel gemakkelijk om terug te vallen op nou ja, ze wisten gewoon niet beter of in hun cultuur denken ze anders over toestemming of ze waren gewoon verwikkeld in het moment. Alles kan waar zijn. Dus ik suggereer niet dat één schending van toestemming gelijk staat aan ballingschap uit een groep of een publiek aan de schandpaal nagelen zoals dat in onze gemeenschap zo gebruikelijk is. 
Wat ik zeg is dat wij, als leiders van groepen, de nadruk moeten leggen op toestemming. In elke klas, in elk gesprek of in elke  kring moeten we iedereen vertellen hoe sexy instemming is, en hoe slecht het is voor iemand die beter weet om die instemming te schenden. Om aan te raken, te betasten, te grijpen, te kussen.

Onze discussies over de expliciete toestemming gaan in tegen een golf van media waarin suggesties als: "kus het meisje, vraag het niet" of "hun lichaamstaal zal het je vertellen zodat je er niet over hoeft te praten", heel normaal zijn. Dit is een moeilijke strijd! Een zware strijd. En deze strijd wordt gewonnen door te protesteren en te leren om toestemming te vragen op alle niveaus. Het is niet alleen, "Mag ik je neuken?" (hoewel dat een goede vraag is), maar: "Mag ik je aanraken" en, als die aanraking zich uitstrekt tot gevoelige gebieden, "Mag ik dan je borst aanraken?

Ik heb van velen gehoord dat dit de romantiek of de passie vermindert. "Vraag nooit om toestemming [voor een kus]," schreef ik ooit in een romantische komedie eeuwen geleden, toen ik jong, dom en nog onwetend was. Nu ga ik er tegenin om "de verkrachting" of "de aanval" of "wat gebeurt er als ik bang ben om nee te zeggen" als verpester van seks te zien. Zoals veel andere mannen met een penis hou ik niet van het gebruik van condooms. Maar ik gebruik ze toch omdat ze mij en mijn speelkameraadje beschermen. Actieve discussies over toestemming en het krijgen van enthousiaste toestemming moeten net zo belangrijk zijn. Je mag dan het gevoel hebben dat het je lustgevoelens een beetje kan dempen, maar dat laat je dan maar over je heen gaan.

Voor mij komt het er op neer dat ik nog nooit iemand heb gehad die niet met me wilde neuken omdat ik te vaak om toestemming vroeg. Hoewel er wel momenten zijn geweest waarin me verteld werd dat ik het niet meer hoefde te vragen. En, spoiler alert, dat is eigenlijk toestemming!  Terwijl ik in mijn jongere, dommer, newbie swinger dagen mensen had die juist niet met me wilde neuken omdat ik te gretig was en te veel deed zonder het te vragen. In de loop van de tijd denk ik nog wel eens met schaamte terug aan mijn vroegere gedrag. Maar ik heb me, net als vele anderen, op dit gebied behoorlijk ontwikkeld en erken het ongelofelijke belang van toestemming op elk niveau.

Verantwoordelijkheid nemen

Ik denk dat we allemaal op een of ander moment de toestemming hebben geschonden, hetzij op een klein niveau tot op groot niveau. Voel je je door dit blog aangesproken dan kan ik je verzekeren dat dit niet mijn bedoeling is. Maar, zoals altijd, voel je je op een bepaalde manier aangesproken dan geeft dat aan dat je bereid bent om na te denken. Ik vraag je dan ook na te denken over de vraag of het zo moeilijk zou zijn geweest om te zeggen: "Je bent verdomd heet, ik zou je graag willen kussen" of zelfs: "Kan ik je een knuffel geven?".

De maatschappij ziet deze dingen als barrières voor een sexy moment, terwijl het bespreken van toestemming juist kunnen leiden tot veel meer sexy momenten. Het vragen om toestemming helpt ons om te leren hoe we kunnen praten over wat we willen en hoe we dat kunnen doen. Dit is een zeer waardevolle vaardigheid die helaas niet in de wereld wordt onderwezen.

Het helpt je ook om mensen te ontmoeten op het niveau waar ze zich bevinden. Door te vragen: "Kan ik je been aanraken" en als antwoord te krijgen: "Ik ben er nog niet klaar voor", kun je een stapje terugdoen en hem of haar helpen zich comfortabel te voelen in plaats van hem of haar aan te raken en dan weg te duwen omdat hij of zij er nog niet klaar voor was. Op deze manier zal ook nooit meer je hand van een borst afgeduwd worden op een manier zoals dat ging in het eerste jaar van de middelbare school. Een win-win situatie.

Overigens werd ik er op gewezen dat middelbare scholieren vandaag de dag erg goed zijn in al dan niet toestemming geven, dus ik herhaal ook maar even dat mijn middelbare schooldagen al decennia geleden zijn. En de tijden daarvoor waren wat dat betreft helemaal duister.

Toestemming is sexy

Het verkrijgen van uitdrukkelijke toestemming is een van de gemakkelijkste dingen ter wereld. En nee, je hoeft dat niet op een wollige manier te doen als "mag ik nu beginnen met stoten?" Dus geen onzin over me heen uitstorten. Het is letterlijk "mag ik je in je kont neuken?" dat een expliciete en enthousiaste toestemming vereist. En als verlegen/ingetogen persoon zeggen "Mag ik je arm/rug aanraken?" is zo'n gemakkelijk begin. En de reactie die ik op deze aanraking krijg vertelt me of ik verder moet vragen om te kussen/aan te raken /te neuken/te rimmen.

Het komt er op neer dat toestemming sexy is. En hoe meer wij als leiders van groepen en gemeenschappen dat duidelijk kunnen maken, hoe minder problemen we zullen hebben met overtredingen. We buigen ons allemaal een kant uit volgens de grillen van de grote magneet. Laten we voor de verandering in een positieve richting wijzen.